Temat braku odpowiednich kompetencji wśród przyszłych magistrów należy do najczęściej podejmowanych problemów mijającego czasu. Na pierwszy ogień krytyki rzucani są z reguły studenci kierunków społecznych, takich jak socjologia czy dziennikarstwo. Zarzuca im się niedoświadczenie, ogólnikowe podejście do pracy, momentami nawet… apatię.

Praktyka okazuje się bardziej skomplikowana niż stereotypowy podział na nieprzyszłościowe nauki humanistyczne i perspektywiczne kierunki dla umysłów ścisłych i przyrodniczych. Takowy podział z każdym kolejnym rokiem odchodzi do lamusa. Także magistrowie politechnik zderzają się coraz częściej z tym samym zjawiskiem co ich pobratymcy z filologicznych uczelni – brakiem posady w wyuczonym zawodzie. Same dyplomy, choćby z wynikiem bardzo dobrym, nie wystarczają.

Prezentowany artykuł jest nieprawdopodobnie zajmujący? Jeśli tak, to sprawdź także pozostałe polecane treści, ponieważ wydają się być równie interesujące oraz wciągną Cię zupełnie.

Sukces w pracy – nie tylko uczącej się studenckiej braci – ma wielu ojców.

Nie wszyscy studenci politechnik ukończą uczelnię jako obeznani specjaliści, podbudowani konkretną wiedzą. Nie wszyscy z magistrów posiadają zdolność do nowatorskiego myślenia, gotowego na ryzykowną decyzję w momencie rynkowego niepowodzenia. Świeżych i przyszłych magistrów humanistów odróżnia na ich tle gotowość do przyswojenia różnych nauk. Szybciej niż „ściśli” umieją udoskonalać swoje umiejętności, które wymusza na nich pracodawca.

Ludzie z sektora IT na przedzie z informatykami i technologami, czy innowacyjne umysły po specjalnych szkołach przebierają w ofertach. Jakkolwiek informatycy i tzw. przebojowi przyszli innowatorzy mogą spać spokojnie, tak wielu absolwentów takich kierunków jak geodezja, elektrotechnika czy logistyka nie znajduje się w korzystnej sytuacji. W przypadku wielu uczelni nie są to elitarne ścieżki kształcenia, jak jeszcze kiedyś. Z kierunkowych opcji politechnik głównych miast w Polsce korzystają dzisiaj dziesiątki tysięcy studentów wieczorowych. Pięć lat i tytuł magistra uzyskują następne tysiące geodetów, budowlańców, logistyków, elektrotechników. Napędzają oni szkolnictwo wyższe, ale przecież nie każdy z nich pójdzie do pracy w studiowanym zawodzie, choćby na staż. Sprawdzone fabryki, zaplecza produkcyjne, a przede wszystkim prywatne firmy mają przeważnie kompletną kadrę, która niechętnie dopuści studentów do pracy.